22 October 2011

ZULKIFLI NORDIN “JAHIL MURAKKAB” TENTANG HUDUD

Oleh : Mohamed Hanipa Maidin
(Dipetik dari http://peguampas.blogspot.com)

Ahli Parlimen Kulim Bandar Baru (Bebas), Zulkifli Nordin menuduh hukum hudud yang hendak dilaksanakan oleh PAS membenarkan suami meliwat isteri. Tuduhan tersebut dibuat dengan kononnya dirujuk kepada draf dan Enakmen Hudud dan Qisas Terenggganu 2002 yang diluluskan pada persidangan Dewan Undangan Negeri (Dun) Terengganu ketika PAS memerintah negeri itu dulu.

Menurut beliau berdasarkan Seksyen 14 enakmen tersebut yang menerangkan tentang liwat yang dimaksudkan dengan seseorang lelaki memasukkan zakarnya ke dalam dubur seseorang lelaki atau perempuan, kecuali isteri. Katanya, perkataan kecuali dengan isteri itu jelas membawa maksud seseorang suami boleh memasukkan zakarnya ke dalam dubur isterinya kerana ia tidak dimaksudkan meliwat.

"Inilah hudud PAS. Ini bercanggah dengan Islam. Dalam Islam, jika seseorang lelaki itu memasukkan zakarnya ke dalam dubur seseorang tidak kira dengan sesiapapun termasuk dengan isteri sendiri, ia tetap liwat.

Adalah suatu yang malang bagi profesion guaman di negara ini mempunyai seorang peguam seperti Zulkifli Nordin yang nampaknya tidak memahami perkara asas dalam penafsiran undang-undang.

Daripada kenyataan beliau di atas adalah jelas bahawa Ahli Parlimen yang "bebal" syariah ini nampaknya terlibat dengan politik murahan yang hanya sekadar untuk menimbulkan keraguan terhadap perkara yang jelas dan tiada keraguan. Mereka yang tidak, seperti dikatakan oleh Abul A'la Maududi, mengetahui ABC mengenai undang-undang Shariah mungkin dapat diragukan oleh orang yang ragu seperti Zukifli Nordin.

Hujah beliau yang mengatakan bahawa seksyen 14 Enakmen Jenayah Syariah Terengganu bercanggah dengan Islam kerana tidak menganggap perbuatan meliwat isteri sebagai satu kesalahan boleh dengan mudah dipatahkan dengan alasan- alasan berikut.

Pertamanya seksyen 14 Enakmen Jenayah Syariah Terengganu secara jelas memperuntukkan “Liwat ialah suatu kesalahan yang merupakan persetubuhan di antara seorang lelaki dengan seorang lelaki yang lain atau di antara seorang lelaki dengan seorang perempuan selain daripada isterinya yang dilakukan di luar tabii iaitu melalui dubur.

Jika dilihat kepada seksyen 14 tersebut terdapat dua kesalahan yang boleh diklasifikasikan sebagai kesalahan liwat iaitu hubungan seks melalui dubur (anus) antara lelaki dan lelaki dan hubungan seks melalui dubur (anus) antara lelaki dan wanita selain daripada isteri lelaki tersebut.

Seksyen 15 Enakmen yang sama memperuntukkan “ Sesiapa melakukan kesalahan liwat hendaklah dihukum dengan hukuman yang sama seperti yang ditetapkan bagi zina

Hukuman zina adalah 100 rotan bagi pesalah zina yang Ghayru Muhsan ( lihat seksyen 13 ( 2 ) Enakmen yang sama dan rejam sehingga mati bagi yang Muhsan ( lihat seksyen 12 ( 2 ) Enakmen yang sama.

Adalah jelas di dalam memperuntukkan hukuman bagi kesalahan liwat sama dengan hukuman hadd ke atas penzina pihak penggubal undang-undang syariah Terengganu telah mengambil pendapat Imam Malik, Syafie dan Imam Ahmad yang berpandangan bahawa liwat wajib dikenakan hukuman hadd seperti hadd ke atas pesalah zina disebabkan “li wujudin ma’na al-zina fihi” ( kerana kewujudan makna zina padanya) .

Zulkifli menyatakan bahawa berdasarkan seksyen 14 Enakmen tersebut seorang yang meliwat isteri tidak melakukan kesalahan. Beliau berhujah bersandarkan frasa “selain daripada isterinya” suami yang meliwat isteri terlepas dari hukuman hadd.

Kebodohan hujah tersebut timbul kerana beliau tidak memahami perbezaan asas antara hudud dan taa’zir. Seksyen 14 bercakap tentang hudud. Seorang suami yang meliwat isterinya bukan tidak bersalah. Ia tetap salah. Cumanya kesalahan itu tidak boleh dikenakan hukuman hudud.

Mungkin Zulkilfli bertanya kenapa tidak boleh kena hukum hudud ?

Jawapannya sepertimana yang dikatakan oleh Abdul Kadir Audah di dalam bukunya yang terkenal “ Tasyri’ Janaie” terdapat keraguan sama ada isteri yang dinikahi secara sah oleh lelaki boleh dikenakan hukuman hadd hanya kerana ia “menggunapakai hartanya ” mengikut kehendaknya. Dan prinsip yang terpakai dalam hukum hudud adalah keraguan membatalkan hukuman hadd ( idraul hudud bisyubhah ).

Zulkifli mungkin bertanya adakah ini bermakna seorang suami yang meliwat isterinya akan terlepas hukuman ? Jawapan kepada soalan tersebut adalah tidak. Suami yang meliwat isteri masih boleh dihukum tetapi bukan dengan hukuman hudud sebaliknya beliau hanya boleh dihukum oleh hukuman ta'zir.

Jika Zulkifli cermat dan tidak tergopoh gapah membaca keseluruhan Enakmen tersebut dia akan pasti dapat melihat seksyen 3 Enakmen yang sama ( apa yang dipanggil proviso ) yang menyatakan secara jelas

“Dengan syarat bahawa apabila sesuatu kesalahan hudud atau qisas tidak boleh dihukum dengan hukuman hudud atau hukuman qisas kerana tidak dapat memenuhi syarat-syarat yang dikehendaki bagi hukuman-hukuman itu, maka kesalahan itu adalah menjadi suatu kesalahan takzir dan hendaklah ia dihukumkan demikian”

Seksyen 3 Enakmen tersebut sekaligus menjawab segala kekeliruan yang Zulkifli Nordin cuba timbulkan. Seksyen 3 menunjukkan bahawa liwat ke atas isteri tetap salah menurut Enakmen yang PAS gubal tetapi ia bukan kesalahan hudud sebaliknya ianya hanya satu kesalahan taa’zir. Dan Zulkifli juga kena faham hukum tazir tidak semestinya lebih ringan dari hukuman hudud.

Jika Zulkilfli jujur dalam hujahnya beliau sepatutnya mengkritik “hudud Umno” Dalam undang-undang yang Umno gubal di Wilayah Persekutuan liwat hanya salah jika lelaki meliwat lelaki yang lain.

Berdasarkan tafsiran liwat di Seksyen 2 Akta Kesalahan Jenayah Syariah Wilayah Persekutuan adalah jelas bahawa seorang yang sama ada meliwat seorang perempuan yang lain atau meliwat isterinya TIDAK dikira melakukan apa-apa kesalahan di Wilayah Persekutuan jauh sekali akan dihukum

Renungan kepada Zulkifli Nordin : Undang-Undang mana yang lebih melindungi wanita ? Ingatlah saudara Zullifli hanya kerana anda berkopiah bukan bermakna anda layak bercakap tentang undang-undang hudud . Berhentilah jadi Jahil murakkab ( orang jahil yang tidak tahu dia jahil ).

6 October 2011

HUDUD AS A RIGHT AND DEMOCRATIC MANIFESTATION



Hudud as a right and democratic manifestation — Zulqarnain Lukman


OCT 6 — Art Harun in his most recent article has provided us with some substantial grounds that have further enlightened us on the debate pertaining to the obstacles in the Constitution for hudud implementation.
The central contention in his submission revolved around the detailed provisions under the Ninth Schedule of the Federal Constitution, particularly the state list, which sought to flesh out the details as envisaged under Articles 74 and 77. He was essentially trying to defend the position taken by the Bar Council that was criticised by Professor Dr Abdul Aziz Bari.
It appears now that the opposition to hudud on the basis that the Constitution is secular and thus unable to accommodate God-inspired laws is getting shaky and untenable. So is the opposition founded on equality among citizens and double jeopardy fears. This appears to be the case when one reads the Art Harun’s article in entirety whose emphasis was jurisdiction.
Art Harun argued that the states have no power to implement hudud as this is not provided for under their legislative list: civil and criminal law, among others, fall under the federal list. Although he may be the first to expound the provisions there is nothing new in these lines of argument.
But his excessive reliance on a pedantic approach of reading the Constitution has indirectly led to the question mark over the legality of the syariah criminal system. It has to be said this is not something that would be tolerated: should the question come to its door the court will do its best to save the system from collapsing. We have to accept that the existing system has been around for too long and to let it go would lead to disastrous effects on the nation particularly as the Muslims are in the majority. Like in other legal systems, policy decisions would eventually rule the day.
Art Harun seems to think that criminal law — which includes power to create offences — is completely under federal hands. This is not quite the case for we have two different sets of criminal law and criminal systems; one that is primarily centred around the Penal Code and the Criminal Procedure Code, and the other being the syariah criminal system which comes under the jurisdiction of the states. The Federal Court was just trying to uphold the system in its decision in Sulaiman Takrib vs Kerajaan Negeri Terengganu; Kerajaan Malaysia (Intervener) & Other Cases [2009] 2 CLJ 54.
He also thinks that Islamic law revolves around personal matters which, among others, deal with family matters such as marriage, divorce and so on. This is obviously something that has its roots in the perception and world view of religion in the past, especially during British rule and in its immediate aftermath after we gained independence in 1957. But this has changed and this shift is evident for the past three decades or so.
In fact some support may be found in the state list itself when the Constitution states, among others, that the state would have power to deal with “....Islamic law and personal law and family law of persons professing the religion of Islam.....”. It also provides that the state will have power to deal with “...the determination of Islamic law and doctrine.....”
The Constitution is silent on the meaning of Islam, Islamic doctrine and so on. And given this lacuna reference has to be made to the religion itself. This being the case Islam in the Constitution is not as narrow as claimed by the Supreme Court in Che Omar bin Che Soh vs PP [1988] 2 MLJ 55. For one thing a constitution should not allow itself to hang on the past especially when the Reid Commission itself did not say anything on the matter.
A constitution, in order for it to survive and deliver the goods, must move with the times and adjust itself to the realities. This can be done through various means; the most popular being through formal amendments and judicial interpretation.
As it appears hudud in Kelantan is a popular demand. As a democratic constitution the Federal Constitution must be read and implemented along this line. This does not mean we are going into a mob democracy. For one thing this time Kelantan has made it clear that hudud that it has in mind is just for the Muslims in the state. This can be made clear in the enactment itself as well as in the relevant federal legislations such as the Penal Code. 
We have seen many examples whereby the division of powers as laid down in the Constitution is not strictly followed. The placing of Islamic banking dispute in the civil court rather than the syariah court is one good example. And we have seen how various Islamic bodies and institutions being set up by the federal governments.
Some have correctly said that our Constitution is not cast in stone. It has to respond to the popular will, especially when it has been expressed in an open and transparent.
* Dr Zulqarnain Lukman is an advocate and solicitor of the High Court of Malaya